نظریه ها در مفهوم کلی، قضایایی هستند که مطابق قواعدی کامل شده اند، به بیان دیگر ، این قضایا مطابق با قانون معین و بر اساس داده های قابل مشاهده به همدیگر مربوط شده اند. از این قضایا به عنوان وسایلی برای پیش بینی و تبیین پدیده های قابل مشاهده استفاده می شود. به عبارت دیگر، همبستگی درونی فرضیه های نظری که راهنمای پژوهشگران در مشاهده همبستگی بین پدیده هاست، نظریه نامیده می شود. نظریه ممکن است خیلی وسیع و گسترده باشد، یا از تعدادی فرضیه به هم پیوسته که دارای ارتباط درونی هستند تشکیل شود(دلاور، 1388، صص67-68).